Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21821 Esas 2022/17123 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 20/11/2014
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Memnu hakların iadesi talebinin reddi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kütahya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/06/1993 tarih ve 1993/220 Esas, 1993/247 Karar sayılı kararının incelenmesinde; hükümlünün hırsızlık suçundan 765 Sayılı TCK'nın 491/1-4, 522, 59/2. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hükmedilen cezanın 647 sayılı Kanunun 4/1. maddesi gereğince paraya çevrilerek 500.000 TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 14/07/1993 tarihinde kesinleştiği, hükümlü 11/11/2014 tarihli dilekçeyle cezasının arşiv kaydından silinebilmesi için memnu hakların iadesi talebinde bulunması üzerine, Kütahya 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20/11/2014 tarihinde verdiği ek kararla sabıka kaydında mahkumiyetine dair suçlar olduğundan bahisle talebinin reddine karar verildiği, bu kararın hükümlü tarafından süresinde temyiz edildiği, incelenen dosya kapsamından anlaşılmıştır.
5352 sayılı Adli Sicil Kanunu’nu “Yasaklanmış hakların geri verilmesi” başlıklı 13/A maddesinin ikinci fıkrasının (5). bendi, 5271 sayılı CMK’nın kanun yollarına dair hükümleri ile 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca, istinaf mahkemeleri henüz faaliyete geçmeden evvel verilen bir karar olması nedeniyle, bu kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu değerlendirilmiştir.
Adli Sicil Kanunu’nun yukarıda sözü edilen 13/A maddesinin 1. fıkrası uyarısınca, 5237 sayılı TCK dışındaki kanunların bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, TCK’nın 53. maddesinin 5 ve 6. fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla, cezanın infazından itibaren üç yıllık geçmiş olması, kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü konusunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir ise de;
Memnu hakların geri verilmesi talebinin reddine karar verilen hükümlü ile ilgili olarak alınan güncel kayıtlara göre, ek karar ve temyiz başvurusuna konu mahkûmiyet kararının 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu uyarınca görevli Adalet Bakanlığı, Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü tarafından arşiv kayıtlarından çıkarıldığı, esasen hükümlü ... aleyhine verilmiş bir hak yoksunluğu kararı da bulunmadığı anlaşıldığından hükümlünün bu itibarla yerinde görülmeyen temyiz isteminin reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 07/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.