Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21352 Esas 2022/17177 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin; mağdur ile uzlaştığını, kendisinden şikayetçi olmadığını, uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2012 tarih, 2011/251 Esas ve 2012/549 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararının 27/06/2012 tarihinde kesinleştirildiği ve sanığın denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suç sebebiyle yapılan yargılama sonucu anılan mahkeme kararının açıklanmasına karar verildiği anlaşılmakta ise de; dosya içeriğinden sanığa tebligatın 5271 sayılı CMK'nın 35/3. maddesine uygun olarak ilgili karar kendisine okunup anlatılmak suretiyle tebliğ edilmediğinden tebligatın usulsüz olduğu, bu tebliğ esas alınarak kararın kesinleştirildiği anlaşılmakla, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kesinleşmediğinden zamanaşımı durma süresinin işlemeyeceği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddelesi uyarınca atılı suçların gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırlarına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzamış dava zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 19.11.2010 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğname gerekçesine aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 08/12/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.