Esas No: 2021/24436
Karar No: 2022/17453
Karar Tarihi: 13.12.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24436 Esas 2022/17453 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/24436 E. , 2022/17453 K.Özet:
Mahkeme kararı, bir kişinin konut dokunulmazlığını ihlal ettiği ve kasten yaralama suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildiğini belirtiyor. Yapılan istinaf başvurusu sonucunda kasten yaralama suçuna verilen adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve istinaf yoluna başvurulamayacağı sonucuna varıldı. Konut dokunulmazlığı ihlali suçuyla ilgili yapılan temyiz başvurusu ise hukuka aykırılık olduğu sebepleriyle reddedildi. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 288., 294. ve 301. maddelerine vurgu yapılarak, temyiz sebebinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olması gerektiği belirtildi ve hukuka aykırılık hallerinin tespit edilemediği ifade edildi. Kararda ayrıca, CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanık hakkında verilen hükümün onaylandığı ve dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildiği belirtiliyor. Kanun maddeleriyle ilgili detaylı açıklamalar yapılmamıştır.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında kasten yaralama suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen ve 5271 sayılı CMK’nın 272/3-a maddesine göre istinaf yoluna başvurulamayacak olan kesin nitelikteki adli para cezası ile ilgili olarak ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin istinaf isteminin reddine dair kararına karşı aynı Kanunun 279/1-b maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna başvurulabileceğinden, sanığın kasten yaralama suçu ile ilgili kanun yolu başvurusu itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek temyiz dilekçesinde anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebebi yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanığın yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 13/12/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.