Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21252 Esas 2022/17676 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan davada, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarında ilk derece mahkemesince verilen cezaların gözetilmesi sonucu, temyiz başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçu yönünden kurulan hüküm ise, sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediği gerekçesiyle reddedilmiştir. Kanun maddeleri açıklaması: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığını düzenlemektedir. 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi ise, temyiz eden kişinin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorunda olduğunu belirtmektedir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Esastan red

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları yönünden kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktarları ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçu yönünden kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294. maddesinde düzenlenen, ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.'' şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 20.12.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.