Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24361 Esas 2022/17877 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, bir sanığın nitelikli hırsızlık suçundan verilen cezasının istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen cezasının da aynı şekilde esastan reddedilmesi kararları incelenmiştir. İlk derece mahkemesinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddedilmesi mümkün olmadığından, bu nedenle istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir. Ancak, nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin olarak verilen bir karar incelenirken, sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükmün hukuka aykırı olduğu ve bozulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz istemi kabul edilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 288, 294, 301, 150/3, 196/2, 188/1, 289/1-e,h, 304/2-a maddeleri; 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali olarak verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararlarına yönelik yapılan incelemede:
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin olarak verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararının incelemesine gelince:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık temyiz dilekçesinde; suçu işlemediğini, sabıkası bulunmadığını, kamera görüntülerindeki şahıslarla vücut tipinin uymadığını belirtmiş anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun'un 188/1. ve 289/1-e,h maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeksizin hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 21/12/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.