Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira, hakaret, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : Beraat (her üç suç için ayrı ayrı)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Sanık hakkında "hakaret" suçundan verilen hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, görevli polis memurlarının aracı kendisinin kullandığını ve tutanak tutacaklarını söylemeleri üzerine alkollü vaziyette ""alkolmetreye üflemeyeceğim, polislerin hepsi yalancı biz terör suçlusu muyuz başka işiniz yok mu"" şeklindeki sözlerini kendisini savunma kapsamında söylediği, hakaret kastının bulunmadığı gözetilerek CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hakaret suçuna ilişkin kurulan hüküm kısmından "üzerine atılı suçu işlediği sabit olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-e" ibaresinin çıkartılarak yerine "yüklenen suç açısından kastının bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c" ibaresi yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- 1- Sanık hakkında "iftira" suçundan verilen hükümde;
Sanığın olay yerine gelen ve tahkikat yapmaya yetkili ikinci ekip huzurunda kendi aracında bulunan 4000,00 Dolar parasını polislerin aldığını beyan etmesi ile polisler hakkında soruşturma yapılmasına sebebiyet verdiğinin anlaşılmış olmasına göre atılı suçun sübut bulduğu gözetilmeden yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,

2- Sanık hakkında "trafik güvenliğini tehlikeye sokma" suçundan verilen hükme gelince;
5237 sayılı TCK’nın 179/3. maddesinde düzenlenen; alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle veya başka bir nedenle “emniyetli bir şekilde” araç kullanamayacak kişinin, bu halde araç kullanması suçu kasıtla işlenebilecek bir suçtur. Alkol ve uyuşturucu maddenin sırf kullanılmış olması bu suçun oluşması için yeterli olmamakla birlikte Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Kurulu raporlarında istikrarlı bir şekilde vurgulandığı üzere; alkollü bir şekilde trafikte seyreden bir sürücünün alkol konsantrasyonu hangi seviyede olursa olsun bireysel farklılıklar göstermekle birlikte trafik güvenliği açısından değişen derecelerde risk oluşturabileceği, ancak bu durumun tehlike arz edecek düzeyde olup olmadığı, dolayısıyla sürücünün tesiri altında bulunduğu alkol seviyesinde araç kullanması halinde, güvenli sürüş yeteneğini kaybedip etmediği, bireyin o andaki sürüş ehliyetini belirleyebilecek dikkat, algı, denge, refleks, psikomotor ve nöromotor koordinasyon gibi nörolojik, nistagmus, akomadasyon, görme gibi oftalmolojik ve genel durumunun tespitine yönelik detaylı dahili muayenesine yönelik tıbbi verilerin değerlendirilmesi ile mümkün olabileceği, ancak böyle bir tespit yapılmamış olsa bile bireysel farklılıkları da elimine edebilecek şekilde 1.00 promilden yüksek olarak saptanan alkol düzeyinin, güvenli sürüş yeteneğini kaybettireceğinin, bilimsel olarak kabulü gerektiği anlaşılmakla;
İncelenen dosyada; yapılan kontrol sonucunda 1.59 promil alkollü olarak zik zak çizmek suretiyle araç kullandığı tespit edilen sanığın, atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği halde, beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.