Esas No: 2020/396
Karar No: 2020/2511
Karar Tarihi: 08.12.2020
Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/396 Esas 2020/2511 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, tefecilik suçuyla suçlanan sanığın iş yerindeki pos cihazı üzerinden komisyon karşılığında nakit ihtiyaçlarını karşılayan kişilere ödünç para verdiği ve zincirleme tefecilik suçunu işlediği sonucuna vararak mahkumiyet vermedi. Ancak, bu karar tüm dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle verildiği için Yargıtay tarafından bozuldu.
TCK'nın 241. maddesi tefecilik suçunu tanımlamakta olup, kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verildiğinde suçun oluştuğunu belirtmektedir. Ayrıca, birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesi suç unsur olarak aranmamaktadır.