Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/396 Esas 2020/2511 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/396
Karar No: 2020/2511
Karar Tarihi: 08.12.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/396 Esas 2020/2511 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, tefecilik suçuyla suçlanan sanığın iş yerindeki pos cihazı üzerinden komisyon karşılığında nakit ihtiyaçlarını karşılayan kişilere ödünç para verdiği ve zincirleme tefecilik suçunu işlediği sonucuna vararak mahkumiyet vermedi. Ancak, bu karar tüm dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle verildiği için Yargıtay tarafından bozuldu.
TCK'nın 241. maddesi tefecilik suçunu tanımlamakta olup, kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verildiğinde suçun oluştuğunu belirtmektedir. Ayrıca, birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesi suç unsur olarak aranmamaktadır.
9. Ceza Dairesi         2020/396 E.  ,  2020/2511 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik
    Hüküm : Beraat

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için, kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; sanığın iş yerindeki 8 adet pos cihazı üzerinden kredi kartı ile işlem yapan tanıkların herhangi bir mal veya hizmet alımı olmadan % 2,5 - 8 arasında komisyon karşılığında nakit ihtiyaçlarını karşıladıkları şeklindeki beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın kazanç elde etmek amacıyla birden fazla kişiye ödünç para vermek suretiyle zincirleme tefecilik suçunu işlediğinin sübuta erdiği nazara alınarak mahkumiyeti yerine, dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, katılan Hazine vekili ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 08.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.












    Hemen Ara