Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Yalan tanıklık
Hüküm : TCK"nın 272/2, 62, 50/1-a ve 52/4 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin, “25.10.2011” yerine “25.10.2012” olarak gösterilmesi,
2- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesi olan TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3- Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında re"sen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan gerekçeli karar başlığında yer alan suç tarihinin,“25.10.2011” şeklinde düzeltilmesi, hüküm fıkrasının 2. bendine “sanığa verilen 10 ay hapis cezasının” cümlesinden sonra gelmek üzere “TCK’nın 52/2. maddesi ve” ifadesinin eklenmesi ve TCK"nın 52/4. maddesine ilişkin fıkrasındaki, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine bu hususun ihtarına (ihtarat yapılamadı).” bölümünün karardan çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.