MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.07.2012 gün, 2-2011/86457 sayılı yazısı ile “karşılıksız yararlanma” suçu yönünden 6352 sayılı Kanunun geçici 2/1-2. madde ve fıkraları uyarınca yeniden değerlendirilmek üzere dosyanın iadesi üzerine iade kararından sonra 06.02.2014 tarihinde mühür bozma suçu ile ilgili olarak yeniden verilen mahkumiyet kararı hukuken yok hükmünde olduğundan, sanık müdafinin ve sanığın temyizinin 21.10.2010 tarih, 2008/534 Esas, 2010/399 Karar sayılı hükme yönelik olduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın ve müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.