Esas No: 2015/2668
Karar No: 2015/4815
Karar Tarihi: 02.12.2015
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme - 2911 sayılı Kanuna muhalefet - Görevi yaptırmamak için direnme - Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/2668 Esas 2015/4815 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karar, 2015 yılında gerçekleşen bir silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, 2911 sayılı kanuna muhalefet, görevi yaptırmamak için direnme ve silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçlarından hüküm verilmesiyle ilgilidir. Kovuşturmanın ertelenmesine ilişkin karar temyiz edilmiş ancak bu karar itiraza tabi olmadığı için temyiz incelemesi yapılmamıştır. Direnme suçunda sanığın cezasının artırılmaması aleyhe yapılan temyizde ise bozma nedeni görülmemiştir. Ancak, suç işleme suçundaki cezanın indirimi konusunda, tayin edilen cezanın hukuka, vicdana ve dosya kapsamına uygun olması, gösterilen indirim miktarı ile orantılı ve makul olması gerektiği açıklanarak karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 2911 Sayılı Kanun'un 32/1 ve 33/1 maddeleri
- 6352 Sayılı Kanun'un 1-1/b maddesi
- TCK'nın 53, 61, 3/1 ve 220/6. fıkraları
- CMK'nın 223/1 ve 318. maddeleri
16. Ceza Dairesi 2015/2668 E. , 2015/4815 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt
adına suç işleme, 2911 sayılı Kanuna muhalefet,
Görevi yaptırmamak için direnme, Silahlı terör
örgütünün propagandasını yapma
Hüküm : 1-) 2911 sayılı Kanuna aykırılık (m. 32/1, 33/1)
suçlarından 6352 sayılı Kanunun 1-1/b maddesi
uyarınca kovuşturmanın ertelenmesi,
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMUK’nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
1- Sanık hakkında silahlı terör örgütünün propagandasını yapma ve 2911 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 1. fıkrasına göre verilen kovuşturmanın ertelenmesine ilişkin karar anılan maddenin 4. fıkrası ile CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası 2. cümlesi hükmü karşısında durma kararı niteliğinde itiraza tabi olup CMK"nın 223/1. maddesinde sayılan hüküm niteliğindeki kararlardan olmadığından, temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin itiraz merciince yapılmak üzere dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Güvenlik güçlerine TCK"nın 6/f maddesi kapsamında silahtan sayılan taş atarak direnen sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan TCK"nın 265/1-3. maddesi uyarınca tayin olunan cezanın anılan maddenin 4. fıkrası uyarınca artırılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3- Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, 6352 sayılı Kanunun amaç, kapsam ve gerekçesi, TCK"nın 61. ve 3/1. maddelerinde düzenlenen ölçüt ve ilkeler çerçevesinde suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, sanığın suçtan sonraki davranışları, güttüğü amaç ve saik ile sübutu kabul edilen eylemin niteliği de gözetilerek, tayin olunan cezadan TCK"nın 220/6. fıkrasının 2. cümlesinde yer alan düzenleme uyarınca hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun ve gösterilen indirim miktarı ile orantılı ve makul bir indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 02.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.