Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/6215 Esas 2015/4655 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6215
Karar No: 2015/4655
Karar Tarihi: 03.12.2015

Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/6215 Esas 2015/4655 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

16. Ceza Dairesi'nin verdiği kararda, sanığın silahlı terör örgütünün propagandasını yaptığı gerekçesiyle 3713 sayılı Kanunun 7/2, 5237 sayılı TCK'nın 62, 53. maddeleri uyarınca mahkum olduğu belirtilmiştir. Ancak dosyanın incelenmesi sonucunda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararında da belirtildiği gibi sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesini gerektiren durumlar bulunduğu, bu nedenle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bunun yanı sıra, sanığın konuşma ve işitme engelli olduğu şüphesi bulunduğu için ilgili sağlık kuruluşundan rapor alınarak sonuçuna göre sanığa zorunlu müdafi atanması ve TCK'nın 33. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonunda ise mahkeme, dosyanın sadece bu sebeplerden dolayı bozulmasına hükmetmiştir.
Kanun maddeleri:
- 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 7/2 maddesi: Silahlı terör örgütlerinin propagandasını yapmak suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi: Suç işlemek için örgüt kurma, yönetme veya örgüte üye olma suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Terör suçları kapsamında, örgüt içindeki hiyerarşik yapıya göre daha üst düzeyde olanların daha ağır cezalandırılmasını öngörür.
- CMK'nın 150/2. maddesi: Sanığın sağlık durumunun müdafi atanmasını gerektirdiği durumlarda zorunlu müdafi atanmasını düzenler.
- TCK'nın 33. maddesi: Zihinsel veya bedensel engelli kişilerin suça karışmaları durumunda cezanın indirilmes
16. Ceza Dairesi         2015/6215 E.  ,  2015/4655 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Suç : Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma
    Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, 5237 sayılı TCK"nın 62, 53.
    maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 27.06.2006 tarih ve 2006/3-172 esas, 2006/168 sayılı kararında, "sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesini gerekli kılan ve temyiz davası aşamasında yürürlüğe giren yasal düzenlemede Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade yetkisinin tanınması durumunda, iadenin bozma etkisini doğuracağının" belirtildiği,
    20.09.2011 tarihinde karar verilip sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine gönderilen ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 24.07.2012 tarihinde iade edilen dosya ile ilgili olarak, mahkemenin duruşma günü belirleyip hazır bulunması gereken kişileri de çağırmak suretiyle yargılamayı sürdürerek yeni bir hüküm kurması gerektiği gözetilmeden duruşma açılmadan dosya üzerinden karar verilmesi,
    2-Dosya kapsamına ve sanığın sunmuş olduğu rapor içeriğine göre konuşma ve işitme engelli olduğu hususunda şüphe bulunan sanık hakkında ilgili sağlık kuruluşundan rapor alınarak sonucuna göre sanığa CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanması ve TCK"nın 33. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün öncelikle bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 03.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara