Esas No: 2015/4248
Karar No: 2015/4480
Karar Tarihi: 26.11.2015
İftira - Tehdit - Kasten yaralama - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/4248 Esas 2015/4480 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira, Tehdit, Kasten yaralama
Hüküm : 1- TCK"nın 86/2, 86/3-e, 29, 62, 52/2. maddeleri
uyarınca mahkumiyet, temyiz isteminin reddi
2- TCK"nın 106/1, 29, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri
uyarınca mahkumiyet
3- TCK"nın 267/1-2, 43/2, 62, 53. maddeleri
uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz isteminin reddine dair hükme yönelik incelemede;
Hükmolunan adli para cezasının miktarı ve 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesindeki temyiz sınırı karşısında hükmün kesin olması nedeniyle, temyiz talebinin reddine ilişkin karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan, sanığın anılan karara karşı yaptığı başvurunun reddiyle yerel mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA,
2- İftira ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
a- Sanığın temyiz dilekçesi ekinde "duygusal yönden dengesiz kişilik bozukluğu" tanısı konulmuş bulunan rapor ibraz etmesi ve soruşturma evresinde dinlenen eşi ..."in sanığın daha önceleri de kendisine zarar verdiğini ifade etmesi karşısında, sanığın TCK"nın 32/1. maddesi gereğince suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabilir durumda olup olmadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış olup olmadığı konusunda, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden ya da Adli Tıp Kurumundan rapor alınarak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
b- Uygulamaya göre; İftira suçundan kurulan hükümde TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 26.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.