Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6172 Esas 2020/2495 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6172
Karar No: 2020/2495
Karar Tarihi: 08.12.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6172 Esas 2020/2495 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın tefecilik yapmak suçundan TCK 241/1, 43/2, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 52/2 maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 100 TL adli para cezasına çarptırıldığını belirtti. Yapılan yargılama sonucunda, mahkeme sanığın suçunu kabul etti ve verilen hükmün isabetsizlik içermediğine karar verdi. Kararda yer alan kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- TCK 241/1: Adi suçlar kapsamında yer alan dolandırıcılık suçuna ilişkin düzenleme yer alır.
- TCK 43/2: İştirak halinde işlenen suçlara ilişkin düzenleme yer alır.
- TCK 62/1: Suçun işlenmesinde kullanılan araç ve gereçlerin el konulmasına ilişkin düzenleme yer alır.
- TCK 53/1-a-b-c-d-e: Nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin düzenleme yer alır. Bu maddede, suçun işlenme şekline ve suçun bir niteliğine göre farklı cezalar belirlenmiştir.
- TCK 52/2: Nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin düzenleme yer alır.
9. Ceza Dairesi         2020/6172 E.  ,  2020/2495 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik yapmak
    Hüküm : TCK 241/1, 43/2, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 52/2 maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 100 TL adli para cezası

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz aşamasında nazara alınması,
    Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın ele alınması yönünden CMK"nın 231/11. maddesi gereğince ilgili mahkemeye ihbarda bulunulması mahallinde mümkün görülmüştür.
    Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara