Tebliğname No : 5 - 2013/155133
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 34. (Kartal 7.) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/10/2011
NUMARASI : 2011/16 Esas, 2011/441 Karar
SUÇ : Görevi kötüye kullanma

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sanığın oluşa uygun olarak sübutu kabul edilen eyleminin görevinin gereklerini yapmakta ihmal veya gecikme boyutunu aşacak şekilde ne suretle icrai davranışla işlendiği, TCK"nın 257/2. maddesinde düzenlenen ihmal suretiyle görevi kötüye kullanma suçunu oluşturup oluşturmadığı açıklanıp tartışılmadan yazılı şekilde TCK"nın 257/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla cezası ertelenen sanığın kovuşturma sırasında duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz tutum ve davranışlarının nelerden ibaret olduğu karar yerinde açıklanmadan “yargılama aşamasındaki tutum ve davranışları dikkate alınarak” TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Sanığın, lehe hükümlerin uygulanması yönündeki talebinin 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesindeki paraya çevirme ve diğer seçenek yaptırımları da kapsadığı gözetilmeden bu konuda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Temel ceza alt sınırdan tayin edildiği halde denetim süresinin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst sınırdan 3 yıl olarak tayini,
Sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının kısa süreli olduğu ve ertelendiği gözetilmeden TCK"nın 53/4. maddesinin hükmüne aykırı olarak 53/1-2-3. maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.