MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Olay tutanağı, müştekilerin anlatımları ve dosya içeriğine göre, olay tarihinde müşteki zabıta memurlarının uyarılarını dikkate almaksızın izinsiz ve işgaliye ücreti ödemeden haklarında kurulan hükümler temyiz incelemesine konu olmayan bir kısım kişilerle birlikte seyyar satıcılık yapan sanığın, malları toplanmaya kalkışılınca müştekilere karşı koyarak direndiği, olaya müdahale eden emniyet görevlilerine de karşı koymaya çalıştığı şeklinde iddia ve kabul edilen olayda, TCK"nın 265/1. maddesindeki görevi yaptırmamak için direnme suçunun maddi unsuru olan cebir ve/veya tehdit öğelerinin ne şekilde gerçekleştiğinin gerekçeleri denetime olanak verecek şekilde karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın atılı suçu birden fazla kişi ile birlikte ve birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği benimsendiği halde, TCK"nın 265/3 ve 43/2. maddelerinin uygulanmaması,
Adli sicil kaydında yer alan ilam, suç tarihi itibarıyla hukuki sonuç doğurmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olup, duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz hal ve tavırları bulunmayan sanığa yüklenen suç nedeniyle meydana gelmiş maddi nitelikte bir zararın söz konusu olmadığı da gözetilerek, kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenmek suretiyle yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, hangi somut veri ve olgulara dayanıldığı gösterilmeden, "sanığın daha önce açıklanması geri bırakılan mahkumiyeti bulunduğu ve yeniden suç işlemeyeceği konusunda müspet kanaat oluşmadığı" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Hükmedilen yargılama gideri miktarının CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen cümlede öngörülen miktarın altında olması nedeniyle kamu üzerinde bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 09/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.