Esas No: 2013/9519
Karar No: 2014/12139
Karar Tarihi: 03.12.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - mala zarar verme - kamu görevlisine hakaret tüm sanıklar hak; kasten yaralama sanık Hakan hak katılan Ümüt"e yönelik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/9519 Esas 2014/12139 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2011/262813
MAHKEMESİ : Akçaabat Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/12/2010
NUMARASI : 2009/102 Esas, 2010/543 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, mala zarar verme, kamu görevlisine hakaret (tüm sanıklar hak.); kasten yaralama (sanık Hakan hak. katılan Ümüt"e yönelik)
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklardan A.. S.., M.. Ç.. ve Ü.. B.. haklarında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, CMK"nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığı, itiraz merciince bu hususta bir karar verilebileceği gözetilerek incelemenin sanıklar H.. Y.. ve A.. S.. haklarında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret, tüm sanıklar haklarında mala zarar verme, sanıklardan Hakan hakkında katılan Ümüt"e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık A.. S.. hakkında katılan Ü.. İ.. ile mağdur Ş.. D.."ya yönelik kasten yaralama suçlarından açılan davada zamanaşımı süresi içerisinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık H.. Y.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaret ve katılan Ümüt"e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında direnme suçundan dolayı hapis cezasından çevrilen adli para cezasına bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar belirlenirken uygulanan kanun ve maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması, bu eksikliğin mahallinde ikmali mümkün olduğundan, sanığın direnme fiilini birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği kabul edildiği halde hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması ise karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar H.. Y.., Ü.. B.., M.. Ç.. ve A.. S.. haklarında mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
CMK"nın 225/1 maddesi gereğince, “Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir.”, 27/02/2009 günlü iddianamede sanıklar haklarında Haldandoz adlı restorana ait tabak ve bardakları kırdıkları iddiasıyla mala zarar verme suçundan kamu davası açıldığı, olayın meydana geldiği işyeri sahiplerinden olan mağdur Ş.. D.."nın mahkemede alınan ifadesinde, sanıklarla anlaştıklarını, kimseden şikayetçi olmadığını, Ü.. İ.."in ortağı olduğunu, soruşturma aşamasında dinlenen Osman Saka"nın restoranın mülk sahibi olduğunu, bu yeri yeğeninin işlettiğini beyan etmesi, TCK"nın 151/1. maddesindeki mala zarar verme suçunun şikayete bağlı olması, şikayetin devam etmesi ve fakat zararın karşılanması halinde aynı Yasanın 168. maddesi uyarınca etkin pişmanlık nedeniyle cezadan indirim yapılmasının gerekmesi karşısında; bahse konu işyerinin suç tarihindeki sahip ya da sahiplerinin tespit edilerek, olay nedeniyle sanıklardan şikayetçi olup olmadıklarının, şikayetleri varsa zararlarının tamamen karşılanıp karşılanmadığının kendilerinden sorulup öğrenilmesinden sonra sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri yerine, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
Sanık A.. S.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaret ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığın, yargılama aşamasında atılı suçlardan savunması alınmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 147, 191 ve 193. maddelerine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
Sanığın direnme fiilini birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği kabul edildiği halde hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Sanık hakkında direnme suçundan dolayı hapis cezasından çevrilen adli para cezasına bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar belirlenirken uygulanan kanun ve maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı diğer sanıklar haklarında mala zarar verme suçu başlığı altında ayrıntısı ile açıklandığı üzere eksik araştırma sonucu yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Sanığın adli sicil kaydında yer alan aynı mahkemeye ait hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların CMK"nın 231/11. maddesi gereğince ele alınması hususunda herhangi bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar H.. Y.., Ü.. B.., M.. Ç.., A.. S.. ve A.. S.."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.