MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında TCK’nın 179/3. maddesinde yer alan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde bulunmamıştır.
Ancak;
Direnme suçunu birden fazla kamu görevlisine karşı işleyen sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 gün ve 2008/149-163, 13/11/2007 gün, 2007/171-235 sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunmasına göre, daha önce işlediği kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğinin tartışılmasının zorunlu olması yanında, "... eylemden sonraki ve yargılama aşamasındaki davranışları, kişiliği, eylemden pişmanlık duyması ..." gözetilerek TCK"nın 62 ve 50. maddelerinin uygulanmasına karar verildiği halde "... kişiliği ve gözlenen davranışları itibariyle tekrar suç işlemeyeceği yolunda olumlu kanaat gelmediğinden..." şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilerek çelişkiye neden olunması,
Hükmedilen yargılama gideri miktarının CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen cümlede öngörülen miktarın altında olması nedeniyle kamu üzerinde bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.