MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin 6446 sayılı Yasa hükümleri çerçevesinde ...illerinde dağıtım lisansı kapsamında dağıtım faaliyeti yürüttüğünü, doğal tekel özelliğinde olan ..."a ait iletim hatlarını kullanmak zorunda olduğunu, iletim sistemini kullanabilmesi için taraflar arasında sistem kullanım anlaşmasının imzalandığını, her bir trafo merkezi için reaktif sınırlarının aşıldığı gerekçesi ile davalı tarafça cezai şart faturasının düzenlendiğini, 2011 yılı Kasım ayına ait reaktif cezasına ilişkin faturanın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek işbu fatura nedeni ile talep edilen 167.204,97 TL ceza bedeli tutarında borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, 12/11/2014 tarihli ıslah dilekçesi ile, 167.204,97 TL olan reaktif cezasına ilişkin fatura bedelinin gecikme cezası ile birlikte toplam 201.549,51 TL olarak dava derdest iken 17/06/2014 tarihinde ödendiğini ileri sürerek yapılan ödemenin avans faizi ile birlikte davalı şirketten tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, görev yerinin idari yargı olduğunu, yapılan işlemlerin mevzuata uygun bulunduğunu, sistem kullanım anlaşmasının 10. maddesinin birinci paragrafına göre yaptırım uygulayabilmek için kural olarak ihtar gerekli görülmüş ise de, maddenin devamında yer alan tabloya göre tüm ihlal hallerinde önceden uyarıda bulunma yükümlülüğünden bahsedilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu faturanın düzenlendiği döneme ait geçerli sistem kullanım anlaşmasının 10.maddesi hükmüne göre, ..."nin ceza-i şart uygulayabilmesi için, ihlal tespit edildiğinde, ihlal niteliğine göre ortadan kaldırılabilmesine yönelik olarak yeterli bir süre verilerek, bu süre sonunda cezai şartın uygulanacağı konusunda uyarı yapılması zorunlu bir ön şart olarak öngörülmüş olup, davalı şirket tarafından bu ön şartın yerine getirilmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.