Esas No: 2013/9617
Karar No: 2014/11888
Karar Tarihi: 01.12.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/9617 Esas 2014/11888 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Esas No : 2013/9617
Karar No : 2014/11888
Tebliğname No : 4 - 2011/252713
MAHKEMESİ : İstanbul 29. (Şişli 6.) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/04/2011
NUMARASI : 2009/1733 Esas, 2011/304 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların müşteki polis memurlarıyla yolda karşılaştıkları sırada kimliklerini kontrol için ibraz etmek istemeleri nedeniyle tartışma başladığı, hakarete uğradıkları, dövüldükleri şeklindeki savunmaları ve adli rapor içerikleri üzerinde durularak, eylemlerin öncelik sonralık ilişkisi de gözetilerek haklarında TCK"nın 29. maddesinde yer alan haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde denetime imkan verecek şekilde tartışılmaması,
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel cezalar belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bend halinde sayılan hususlar, aynı Kanunun 3/1. maddesindeki "Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur." şeklindeki yasal düzenlemeler ve dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması zorunluluğuna uyulmayarak hak ve orantılılık kuralları gözetilmeden olayın oluş biçimine ve dosya içeriğine uygun düşmeyen, yasal ve yeterli olmayan "suçun işleniş şekli, sanıkların durumu ve koşulları göz önüne alınarak takdiren ve teşdiden" şeklindeki gerekçeyle temel cezaların alt sınırdan uzaklaşılarak tayini,
Kabule göre de;
Sanıkların yüklenen suçu birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği kabul edildiği halde TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
İddianamade yer almadığı ve ek savunma hakkı tanınmadığı halde sanıklar hakkında TCK"nın 265/3. maddelerinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Sanıklardan C.. Y.."ın hangi hükümlülüğünün tekerrüre esas alındığının kararda gösterilmemesi suretiyle infazda tereddüde yol açılması,
Sanık Y.. Y.."ın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır ceza içeren Fatih 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2004/421 Esas, 2004/539 Karar sayılı ilamı yerine daha hafif nitelikteki ilamın tekerrüre esas alınması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 01/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.