Esas No: 2012/12292
Karar No: 2014/8593
Karar Tarihi: 24.06.2014
Fuhuş - çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/12292 Esas 2014/8593 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar CMK.nın 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyizi mümkün olmadığından, itiraz merciince mahallinde bu hususta bir karar verilebileceği gözetilerek incelemenin sanık hakkında fuhuş suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Olay tarihinde 17 yaşında olan mağdurenin beyanının alınması sırasında bilirkişi sıfatı ile bir uzman psikolog veya psikiyatristin bulundurulmayarak CMK.nın 236/3. maddesine, mağdureye zorunlu vekil atanmadan dinlenilmesi nedeniyle de anılan Kanunun 234/2. maddesine aykırı hareket edilmişse de, bu usuli eksikliklerin katılanın 18 yaşını ikmal etmesi nedeniyle telafisi mümkün bulunmadığından, tebliğnamedeki bu hususlarda bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümlerin çıkartılarak, bunun yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.