Esas No: 2013/5034
Karar No: 2014/11616
Karar Tarihi: 26.11.2014
Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5034 Esas 2014/11616 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık ..."ın 05/10/2011 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü, CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 21/10/2011 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, incelemenin sanıklar ... ve ..."ın kendileri hakkındaki mahkumiyet hükümlerine, katılan vekilinin ise tüm hükümlere yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında verilen hükmün incelenmesinde;
Sanığa isnat edilen görevi kötüye kullanma suçunun; 765 sayılı TCK"nın 240/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen beş yıl ve yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, 13/09/2002 olan suç tarihi ile hüküm günü arasında durma süresi de gözetildiğinde bu sürelerin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Sanıklar ... ve ... hakkında verilen hükümlerin incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihi 11/07/2005 olduğu halde gerekçeli karar başlığında 2005 şeklinde gösterilmesi,
Hükmolunan kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanıklar hakkında TCK"nın 53/1-2-3. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi suretiyle aynı Kanunun 53/4. maddesine aykırı davranılması,
Hüküm fıkrasında "" 1.100 TL vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile katılan tarafa ödenmesine "" şeklinde ibareye yer verilerek infazda tereddüt oluşturulması,
Yüklenen suçu, TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği anlaşılan sanıklar hakkında 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Sabıkasız olan sanıklar hakkında CMK"nın 231/5. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesi için, aynı maddenin 6. fıkrasında zararın giderilmesi koşulu öngörülmüş ise de, bu koşulun aranabilmesi için suçun niteliği veya işleniş biçimine ve doğurduğu sonuçlarına göre ortada somut ve belirlenebilir maddi bir zararın bulunmasının zorunlu olduğu, somut olayda ise bu nitelikte bir zararın net olarak tespit ettirilmediği gözetilerek varsa kamu zararının saptanmasından sonra sanıkların kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyecekleri hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, 231/6. maddedeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, dosya içeriğine uymayan "miktarı hukuki yargılama ile belirlenebilecek mağdur katılan idare zararı giderilmediğinden ve kişisel ekonomik durumları gözetilerek" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.