Esas No: 2013/9149
Karar No: 2014/11613
Karar Tarihi: 26.11.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/9149 Esas 2014/11613 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hakaret suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Atılı suçun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edilmesine rağmen TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması ve seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edildiği halde daha sonra adli para cezasına çevrilmesi suretiyle TCK"nın 50/2. maddesine aykırı davranılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen hükmün incelenmesinde ise;
Olay tutanağı, katılan ve tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre, olay günü alkollü şahısların sokak içerisinde çevreyi rahatsız ettiklerinin ihbar edilmesi nedeniyle görevli polis memurlarının olay yerine gittikleri, sanığın evinin önünde açık alanda alkol aldığının tespiti üzerine görevliler tarafından uyarıldığı ve hakkında Kabahatler Kanununa göre işlem yapmak için karakola götürülmek istendiği sırada, hakaret edip ""siz kim oluyorsunuz, bana gücünüz yetmez, Allah"ın oğlumusunuz, burası göçmen yurdu" şeklinde sözler sarfettiği anlaşılan olayda, sarfedilen sözlerin tehdit niteliği taşımadığı, eylemin kül halinde sadece hakaret olarak kabul edilmesi gerektiği nazara alınarak beraeti yerine yanılgılı değerlendirme sonucu bu suçtan da mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de,
Yüklenen suçun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edilmesine rağmen TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 26/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.