MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Olay tutanağına, müştekilerin anlatımına, tanık beyanlarına ve dosya kapsamına göre sanıkların TCK"nın 6/1-f. maddesi uyarınca yaralayıcı özelliği bulunması nedeniyle silahtan sayılan taş atmak suretiyle atılı görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediklerinin anlaşıldığı ve oluş mahkemece de bu şekilde kabul edildiği halde TCK"nın 265/1. maddesi uyarınca belirlenen cezalarının aynı maddenin dördüncü fıkrasıyla artırılmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin, 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Yasanın 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, 19,83 er TL yargılama giderinin sanıklardan alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... ve sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükümlerin bu sebeplerden dolayı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak yargılama giderlerinin sanıklardan alınmasına dair bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine “Yargılama gideri olan 19,83 er TL"nin CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen cümlede öngörülen miktarın altında olması nedeniyle Devlet Hazinesine yüklenmesine,” denilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.