14. Ceza Dairesi 2012/10073 E. , 2014/8408 K.
"İçtihat Metni"Tebliğname No : 5 - 2011/209168
MAHKEMESİ : Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03.03.2011
NUMARASI : 2010/521 Esas 2011/189 Karar
SUÇ : Basit cinsel saldırı
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununda akıl hastalığı kusur yeteneğini etkileyen sebeplerden birisi olarak düzenlenmiş bulunmaktadır. Buna göre kişide tespit edilen akıl hastalığının, bu kişinin işlediği fiille ilgili olarak algılama ve irade yeteneği üzerine etkisinin ne olduğunun belirlenmesi ve buna göre mahkeme tarafından yapılan değerlendirme sonucunda, suç işlediği sırada akıl hastası olan kişinin akıl hastalığı nedeniyle; işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamayan veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneği önemli derecede azalmış bulunan kişiye ceza verilmeyecektir. Dolayısıyla, 5237 sayılı TCK.nın 32/1. maddesi gereğince bu durumdaki sanığa ceza tayin edilmesi mümkün bulunmadığından, 5271 sayılı CMK.nın 223/3-a maddesi uyarınca ""Ceza verilmesine yer olmadığı"" hükmünün verilmesi gerekir. Ancak, sanığa ceza verilemiyor olması, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 57. maddesi uyarınca güvenlik tedbiri uygulanmasına engel değildir.
Suç işlediği sırada akıl hastası olan kişinin, akıl hastalığı nedeniyle; işlediği fiilin hukuki anlamı ve sonuçlarını algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneği önemli derece azaldığı tespit edilmesi durumuunda yapılacak uygulamanın sınırlarının belirleme açısından, işlenen fiilin bir suçu oluşturup oluşturmadığı, eğer işlenen fiil bir suç oluşturuyorsa suç vasfının belirlenmesi ve gerekse vasfa ilişkin gerekçeli değerlendirmenin hükme dercedilmesi gerekmektedir.
Tüm bu değerlendirmelere göre; sanığın hukuki durumunun, suçun sübutunu ve vasfını belirlemeye yönelik araştırmalar eksiksiz olarak yapılarak, dosya bütün yönleriyle tekemmül ettirildikten sonra değerlendirilmek suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 223/3-a maddesi uyarınca ceza verilemesine yer olmadığına ve 5237 sayılı TCK.nın 57. maddesi uyarınca akıl hastalığına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.