Esas No: 2013/9240
Karar No: 2014/11512
Karar Tarihi: 25.11.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/9240 Esas 2014/11512 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2012/261603
MAHKEMESİ : Aliağa Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2012
NUMARASI : 2010/830 Esas, 2012/471 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 62. maddesinde yer alan nedenlerin tahdidi nitelikte olmayıp örnekseme biçiminde sayılması nedeniyle sanık hakkında takdiri indirimin uygulanmamasına ilişkin gerekçede bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamede yer alan bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş,yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalarda değişmeyen "... polis memurlarının kimlik istedikleri, acele çıktığı için evde kaldığını söylediği, dinlemedikleri, kendisini karakola götüreceklerini söyledikleri, polislerin bu tavrı yüzünden ortalığın karıştığı, etrafa biber gazı sıktıkları, bir polisin diziyle kendisinin kafasına bastığı, kaburgalarına vurdukları, kapı önünde kendisini dövdükleri ..." şeklindeki savunması ve bu hususu doğrulayan adli rapor içeriği üzerinde durularak olayın başlangıcı ve gelişimi irdelenip hakkında TCK’nın 29 ve 129. maddelerinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
Görevi yaptırmamak için direnme suçunun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edildiği halde TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Hakaret suçundan hüküm kurulurken eylemin bir suç işleme kararının icrası kapsamında, kesintisiz biçimde birden fazla kişiye karşı hukuki anlamda tek bir fiille işlendiği, TCK"nın 125/3-a, 125/4, 43/2. maddeleri kapsamında zincirleme suç olarak kabulü gerektiği nazara alınmadan, aynı Kanunun 43/1. maddesinin bir kez daha uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Sanığın suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın suç tarihine nazaran hukuki sonuç doğurmayacağı ve yasal engel teşkil etmeyeceği gözetilerek, kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, talimatla savunması alınıp yokluğunda yargılama yapılan sanığın olumsuz kişilik özelliklerinin ve davranışlarının nasıl saptandığı açıklanmadan, hangi somut veri ve olgulara dayanıldığı gösterilmeden "...kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde gözlemlenen pişmanlık duymamasına ve suçun işlenmesindeki özellikler suçu işledikten sonra yargılama sürecindeki davranışları nedeniyle, pişmanlık duyduğu ve tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluşmadığı, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılamadığı.." şeklindeki soyut, yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle TCK"nın 50, 51, CMK"nın 231/5. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın ele alınması yönünden CMK"nın 231/11. maddesi gereğince ilgili mahkemesine ihbarda bulunulmaması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 25/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.