Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/8124 Esas 2014/11202 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8124
Karar No: 2014/11202
Karar Tarihi: 19.11.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/8124 Esas 2014/11202 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi         2013/8124 E.  ,  2014/11202 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 4 - 2011/196113
    MAHKEMESİ : İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 03/03/2011
    NUMARASI : 2010/442 Esas, 2011/65 Karar
    SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Temel cezanın belirlenmesinde, TCK"nın 61. maddesinin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3/1. maddesindeki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın, hak ve nesafete uygun bir şekilde, alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden, "TCK"nın 265/1. maddesi gereğince amacı, kişiliği ve sosyal durumu" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini,
    Sanığın kimliği kullanılarak sahte olarak üretilen faturalı telefon hattının borcunun kendisine ait olmadığını ve bu borç sebebiyle yapılmak istenen hacze engel olmaya çalıştığı şeklindeki savunması araştırılıp bu husus üzerinde durularak TCK"nın 29. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
    Sanığın tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunması nedeniyle TCK"nın 58/6-7. maddelerine göre verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakılmaya hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 19/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara