Tebliğname No : 4 - 2011/17471
MAHKEMESİ : Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/06/2010
NUMARASI : 2009/582 Esas, 2010/500 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, 6136 sayılı Kanuna muhalefet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydına göre daha önce kasıtlı suçtan mahkum olduğunun anlaşılması karşısında, 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik CMK"nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluşmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Direnme suçunu bir fiille birden fazla kamu görevlisine karşı işleyen sanık hakkında TCK"nın 43/2-1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin sanık hakkında altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarında yer alan hak yoksunluklarına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerlerine "5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın suçta kullandığı bıçağın, hükme esas alınan 22/04/2009 tarihli rapora göre sustalı çakı niteliğinde olup, taşınması ve bulundurulması yasak bıçaklardan olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında 6136 sayılı Kanunun 15/1. maddesi yerine aynı Yasanın 13/1. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
TCK’nın 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında suç tarihi itibariyle 5728 sayılı Yasa ile değişik 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddesi uyarınca hapis cezası yanında 30 günden 100 güne kadar adli para cezası tayini gerektiği gözetilmeden, temel adli para cezasının 5252 sayılı Yasanın 5/2. maddesi uyarınca 450 TL olarak eksik tayin edilmesi,
Düzenlenen iddianame gereğince sanığın 6136 sayılı Kanunun 15/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istendiği halde, ek savunma hakkı tanınmadan aynı Yasanın 13/1. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 18/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.