Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/9496 Esas 2014/7709 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/9496
Karar No: 2014/7709
Karar Tarihi: 09.06.2014

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/9496 Esas 2014/7709 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğu hürriyetinden yoksun bırakma ve basit cinsel istismara teşebbüs suçundan mahkum edilmiştir. İlk suçun mahkumiyeti, temyiz itirazı reddedilerek onanmıştır. Ancak, ikinci suçtan mahkumiyetinde, Adli Tıp Kurumu raporunun yeterince kanaat verici olmaması nedeniyle sanık hakkında TCK'nın 103/6. maddesinin uygulanması gerektiği net olarak belirlenememiştir. Ruh sağlığı bozulan mağdurenin durumu göz önünde bulundurularak cezanın TCK'nın 103/6. maddesi ile arttırılması gerektiği halde, yanlış bir şekilde TCK'nın 103/1-6, 35/2 ve 62/1. maddeleri ile uygulama yapılmış ve eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle, karar kanuna aykırı olduğundan bozulmuştur. TCK'nın 103, 35/2, 61/5 ve 62/1 maddeleri kararda geçen kanun maddeleridir.
14. Ceza Dairesi         2012/9496 E.  ,  2014/7709 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
    HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarına teşebbüs ve diğer atılı suçtan mahkûmiyetine

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
    Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
    Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarına teşebbüs suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Olay günü mağdureye para vererek kapalı bir garaja götüren sanığın, pantolununun kemerini çözdüğü sırada tanıkların müdahale ederek sanığı yakamaları şeklinde gerçekleşen olayda, eylemin içeriği, mağdure hakkındaki "anksiyeteli uyum bozukluğu" tanısı da gözetilerek, verilen Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 23.07.2010 tarihli raporunun yeterince kanaat verici nitelikte bulunmadığı ve bu nedenle Adli Tıp Kurumu Kanununun 15/a maddesi uyarınca Adli Tıp Genel Kurulundan alınacak nihai rapordan sonra sanık hakkında TCK.nın 103/6. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kabule göre de;
    Sanığın mağdureye yönelik işlediği eylem nedeniyle, TCK.nın 103/1. maddesine göre belirlenen ceza üzerinden suçun teşebbüs safhasında kalmasından dolayı aynı Kanunun 35/2. maddesi ile indirim yapıldıktan sonra, mağdurenin ruh sağlığının bozulduğu göz önüne alınarak cezanın TCK.nın 103/6. maddesi ile artırılması gerekirken ruh sağlığının eylem nedeniyle bozulması durumunda neticesi itibarıyla ağırlaşmış halin meydana gelmesi nedeniyle artık teşebbüsten söz edilemeyeceği hususu nazara alınmadan ve TCK.nın 61/5. maddesindeki sıralamaya aykırı olarak TCK.nın 103/1-6, 35/2 ve 62/1. maddeleri ile uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
    Kanuna aykırı, sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

















    Hemen Ara