Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/10522 Esas 2014/7518 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/10522
Karar No: 2014/7518
Karar Tarihi: 04.06.2014

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/10522 Esas 2014/7518 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğu basit cinsel istismar suçunu işlediğine karar vermiştir. Ancak, sanığın daha önce verilmiş olan bir kararı nedeniyle mükerrir olduğu ve tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmamıştır. Ayrıca, hapis cezasına mahkûm edilen sanığın hak yoksunluğu cezanın infazı tamamlanana kadar devam etmesi gerektiği, ancak bu husus gözetilmemiştir. Sanık müdafii ve katılan vekilinin itirazları dikkate alınarak, hüküm bozulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi gereği, hapis cezasına mahkûm olan sanıkların alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğu cezanın infazı tamamlanana kadar devam eder.
- Kanunun 63. maddesi uyarınca, şahsi hürriyeti sınırlama sonucu doğuran sürelerin mahsubu yapılmalıdır.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereği, hükümler kanuna uygun olmalıdır.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi uyarınca, hükümlerde hukuka aykırılık bulunursa karar bozulur.
14. Ceza Dairesi         2012/10522 E.  ,  2014/7518 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 5 - 2011/224748
    MAHKEMESİ : Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 11.03.2011
    NUMARASI : 2009/192 Esas, 2011/61 Karar
    SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Sanığın Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.02.2003 gün ve 2002/151 Esas, 2003/28 sayılı Kararı ile verilip, 24.10.2003 tarihinde kesinleşen ve yapılan uyarlama yargılaması sonucunda 04.07.2005 tarihli Ek Karar ile 5237 sayılı TCK hükümlerinin lehe olduğu kabul edilen ilamı nedeniyle mükerrir olduğu ve hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Sanığın, gözaltında kaldığı bir günlük sürenin karar başlığında gösterilmemesi ve şahsi hürriyeti sınırlama sonucu doğuran sürelerin TCK.nın 63. maddesi uyarınca mahsubuna karar verilmemesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara