Tebliğname No : 8 - 2011/136336
MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13.12.2010
NUMARASI : 2010/296 Esas, 2010/1022 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, basit yaralama, silahla tehdit

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurun aşamalarda değişmeyen istikrarlı beyanları, mağdur hakkında hakkında Ankara Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 11.03.2010 tarihli olayın oluşuna uygun rapor, tanık D..."in beyanı, sanığın savunması ve tüm dosya içeriğinden; suç tarihinde sanığın resmî nikâhlı eşi olan mağduru tehdit etmek suretiyle aracına aldığı, mağdurun boşanmak istediğini söylemesi üzerine aracı hareket ettirdiği, bu sırada, ele geçirilen ve mekanik eksiklik nedeniyle ateşli silah olarak kabul edilmeyen tabancayla mağduru darp edip tehditlerine devam ettiği, yolcu kapısını açarak bir süre ayağı dışarıda seyir ettikten sonra yavaşlamasından faydalanarak araçtan inen mağdurun üzerine aracı sürerek yaralama eylemine devam ettiği, sonrasında ise mağdurun yaya olarak olay yerinden kaçtığı anlaşılması karşısında, sanığın eylemlerinin bir bütün halinde TCK.nın 109/2 ve 109/3-e maddelerinde yer alan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilerek, sanığın bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmesi gerekirken, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat, basit yaralama ve silahla tehdit suçlarından mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve olayda mağdurun dosyaya yansıyan maddi bir zararının da bulunmadığı gözetilmeden, 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesinde öngörülen diğer koşullar tartışılarak tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olup olmadığına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.