Esas No: 2013/5555
Karar No: 2014/10491
Karar Tarihi: 05.11.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5555 Esas 2014/10491 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2011/129035
MAHKEMESİ : Şanlıurfa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/01/2011
NUMARASI : 2010/39 Esas, 2011/39 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Erciş Asliye Ceza Mahkemesine ait hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın CMK"nın 231/11. maddesi gereğince ele alınması için mahkemesine ihbarda bulunulması yönünden mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kasıtlı suçtan mahkumiyet olarak kabulü şeklindeki yasal olmayan gerekçenin yanında kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önüne alındığında bir daha suç işlemeyeceğine dair subjektif koşula ilişkin takdir hakkının yargılamayı yürüten ve sanığı huzurda gözlemleyen mahkeme tarafından lehine kullanılmadığı anlaşılmakla hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamış, görevi yaptırmamak için direnme suçunu saldırıda kullanılmaya elverişli nitelikteki Adli Emanet Memurluğunun 2009/1882 sırasında kayıtlı sopayla işlemesine karşın, TCK"nın 265/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin sanık hakkında altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarında yer alan hak yoksunluklarına ilişkin bölümlerin "5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
D