Tebliğname No : 4 - 2011/166420
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. (Tuzla 1.) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/02/2010
NUMARASI : 2009/64 Esas, 2010/225 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelendi;
Sanık U.. M.."ın, yokluğunda verilen ve 02/07/2010 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 12/07/2010 günlü dilekçe ile temyiz etmiş olduğu anlaşılmakla temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin; diğer sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar B.. M.. ve K.. M.. hakkındaki hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Görevi yaptırmamak için direnme eylemini birden fazla kamu görevlisine karşı zincirleme olarak gerçekleştiren sanıklar hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından; kısa süreli hapis cezasının seçenek adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/1-a maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması, bu eksikliğin mahallinde giderilebilmesi mümkün görüldüğünden; yine CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmaması konusunda "şikayetin devam etmesi" şeklindeki yasal olmayan gerekçeye dayanılması ise bu sanıkların adli sicil kayıtlarındaki mahkumiyet ilamları nedeniyle, anılan maddenin uygulanmasının mümkün olmaması karşısında sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi sayılmamış; sanık K.. M.."ın adli sicil kaydındaki erteli hapis cezasına ilişkin ilam yönünden, ilgili mahkemeye bildirimde bulunulması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanık L.. M.. hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Görevi yaptırmamak için direnme eylemini birden fazla kamu görevlisine karşı zincirleme olarak gerçekleştiren sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Kısa süreli hapis cezasının seçenek adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/1-a maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Daha önce işlediği kasıtlı bir suç bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddedeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, "şikayetin devam etmesi" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 04/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.