213 sayılı Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/6016 Esas 2016/5772 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6016
Karar No: 2016/5772
Karar Tarihi: 27.09.2016

213 sayılı Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/6016 Esas 2016/5772 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

21. Ceza Dairesi tarafından verilen 2016/6016 E. ve 2016/5772 K. sayılı kararında, şirketin sahte fatura düzenleme suçu ile ilgili incelemede vergi inceleme raporunda belirtilen belgelerin sınırlı olması nedeniyle fatura asıllarına ulaşılamadığı belirtilmiştir. Mahkeme, şirketin zirai ürün ticareti yapacak depo, bina, taşıma araçları, işçisi ve donanımının olmaması ve 2005 yılındaki mal ve hizmet alımlarının %75'inin sahteci firmalara ait olduğunun tespiti sonucunda sanıkların suçu işlediğine karar vermiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesi hakkındaki Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümden TCK'nın 53. maddesiyle ilgili kısımlar çıkarılarak yerine \"TCK'nın 53. maddesi Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek uygulanacak\" ibaresi eklenerek hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Vergi Usul Kanunu'nun 213. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 217. ve 322. maddeleri, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.
21. Ceza Dairesi         2016/6016 E.  ,  2016/5772 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanununa Muhalefet
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Sahte fatura düzenlemek suçu ile ilgili incelemede;
    Vergi inceleme raporunda şirket tarafından kendilerine yalnızca 16.03.2006 tarih ve 16914 sayılı dilekçe ile ... Vergi Dairesince düzenlenen tutanakta belirtilen 2005 dönemi yevmiye defteri ve 5 klasör 12 aylık gelir ve gider belgelerinin teslim edilmesi nedeniyle incelemenin sınırlı olarak teslim edilen belgeler yönünden yapılabildiğinin belirtilmesi nedeniyle fatura asıllarına ulaşılmasının mümkün olmaması, tüm dosya kapsamından trilyonlarca cirosu olması ve her ay yüksek miktarlarda matrahlı KDV beyannamesi vermesine rağmen inceleme konusu sanıklara ait olan şirketin zirai ürün ticareti yapacak depo, bina, taşıma araçları, işçisi ve her hangi bir donanıma sahip olmadığının ve 2005 yılındaki mal ve hizmet alımlarının %75 ine yakınının sahte fatura düzenlemekten haklarında vergi tekniği raporları bulunan sahteci firmalara ait olduğunun tespit edilmesi karşısında CMK"nun 217. maddesi hükmü uyarınca, duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip sanıkların suçu işlediğine ilişkin vicdani kanıya ulaşan mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiş ve tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
    Ancak;
    T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
    Bozmayı gerektirmiş ise de yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.09.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.





    Hemen Ara