213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/5870 Esas 2016/5769 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5870
Karar No: 2016/5769
Karar Tarihi: 27.09.2016

213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/5870 Esas 2016/5769 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan bir yargılama sonucunda, sanık 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçundan hüküm giymiştir. Mahkumiyet kararı 2005 ve 2006 yıllarındaki sahte fatura düzenleme suçuna dayandırılmıştır. Ancak, 2007-2009 yıllarında yapılan suçlamalardan sanık beraat etmiştir. Sanığın temyiz talepleri reddedilmiş ve beraat kararı onanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri 213 sayılı Vergi Usul Kanunu, 5320 sayılı Yasa ve 1412 sayılı CMUK’dur. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 311. maddesi, eski hale getirme istemiyle temyiz talebinde bulunulması halinde inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğunu belirtmektedir. 1412 sayılı CMUK’nun 315. maddesi vaki temyiz istemlerinin reddedilmesini belirlemektedir.
21. Ceza Dairesi         2016/5870 E.  ,  2016/5769 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : 2005, 2006 yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan: Mahkumiyet
2007, 2008, 2009 yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan: Beraat

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu, ancak; sanığın 09.04.2014 tarihli temyiz dilekçesi içeriğine göre eski hale getirme talebinin bulunmadığı cihetle; yerel mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin 14.04.2014 tarihli ek kararının hukuken geçerli olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet kararlarına yönelik; sanığın yokluğunda verilip MERNİS adresinde 21.03.2014 tarihinde usulüne uygun tebliğ olunan kararı yasal süresinden sonra 09.04.2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 315. maddesi uyarınca reddine ilişkin 14.04.2014 günlü ek karar usul ve yasaya uygun bulunduğundan, 2007-2008-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik; elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan sanık, sanık müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle temyiz talebinin reddine ilişkin 09.04.2014 tarihli ek kararın ve beraat kararının ONANMASINA, 27.09.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.









Hemen Ara