Esas No: 2013/6231
Karar No: 2014/10291
Karar Tarihi: 03.11.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/6231 Esas 2014/10291 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2013/76667
MAHKEMESİ : Kandıra Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/12/2009
NUMARASI : 2007/332 Esas, 2009/399 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık M.. D.. hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
F.. D.., İ.. D.. ve İ.. Ü.. hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde ise;
Sanık İ.. Ü.. hakkında tekerrüre esas teşkil eden Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2003 tarih ve 2003/17 Esas, 2003/323 Karar sayılı ilamı yerine, suç tarihinden sonra kesinleşen ve tekerrüre esas olmayan Kaynarca Sulh Ceza Mahkemesinin 23/10/2003 tarih, 2003/24-108 Esas ve Karar sayılı ilamı nazara alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanması ve sanıkların tekerrüre esas sabıkaları olduğundan haklarında TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine karar verildiği halde cezalarının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasının TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünde yer alan sanık İ.. Ü.. hakkındaki ilam bilgisinin "Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2003 tarih ve 2003/17 Esas, 2003/323 sayılı Kararı ile 2 ay 20 gün mahkumiyet hükmü" şeklinde değiştirilmesi, ayrıca tüm sanıklarla ilgili hüküm fıkrasında yer alan cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ifadesine "sanıklar hakkında cezalarının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk T.. D.. hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde ise,
Suçun işlendiği tarih itibariyle on sekiz yaşını ikmal etmeyen suça sürüklenen çocuk hakkında CMK"nın 150. maddesi uyarınca müdafii görevlendirilmemesi isabetsiz ise de halen 18 yaşını bitirdiği ve telafisinin mümkün bulunmaması karşısında bu husus bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre vaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35 ve bu Kanunun uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20/1-7. maddeleri uyarınca suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk yönünden sosyal inceleme raporu alınması, buna gerek görülmemesi halinde ise gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği hususlarına riayet edilmemesi,
Daha önce hapis cezasına mahkumiyet şeklinde yasal engel oluşturan mahkumiyeti bulunmayan suça sürüklenen çocuğa verilen kısa süreli hapis cezasının TCK"nın 50/3. maddesine göre aynı Kanunun 50/1. maddesindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
Suç tarihinde 18 yaşını bitirmeyen suça sürüklenen çocuk hakkında hak yoksunluklarına ilişkin TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanamayacağının düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.