Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Irza geçme - reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3907 Esas 2014/6681 Karar Sayılı İlamı

Irza geçme - reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3907 Esas 2014/6681 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3907
Karar No: 2014/6681
Karar Tarihi: 14.05.2014

Irza geçme - reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3907 Esas 2014/6681 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Mahkeme 14 yıl önce gerçekleşen bir ızdırap ve kaçırma olayında sanığı mahkum etti. Sanığın mağdure ile rızasıyla cinsel ilişkiye girdiği ve reşit olmayan kişiyi rızasıyla kaçırıp alıkoyduğu suçundan dolayı hüküm giydi. Ancak, bu suçlardan dolayı zaman aşımının gerçekleştiği ve cezaların üst sınırlarının belirlendiği belirtildi. Mahkeme, davaların zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verdi. Kararda, TCK'nın 7/2. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 416/3 ve 430/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gözetildi.

14. Ceza Dairesi 2014/3907 E. , 2014/6681 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme, reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma
HÜKÜM : Sanığın reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma ve reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçlarından mahkûmiyetine

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa uygun kabule göre, sanığın işlediği reşit olmayan mağdure ile rızasıyla cinsi münasebette bulunma ve reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçlarının 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi gereğince zamanaşımı süresi yönünden lehe olan 765 sayılı TCK.nın 416/3, 430/2. maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırları itibariyle aynı Kanunun 102/4, 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave dava zamanaşımına tâbi bulunduğu ve suç tarihi olan 02.04.2003"den inceleme tarihine kadar bu sürelerin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükümlerin 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca davaların zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 14.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.