MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ: Sanık ... hakkında basit cinsel saldırı, sanık ... hakkında yaralama
HÜKÜM : Sanık ..."nin beraatine, sanık ..."ün mahkûmiyetine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK.nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, mağdureye baroca tayin edilen zorunlu vekilin 14.05.2009 tarihli celsede sanığın cezalandırılmasını isteyip mahkemece verilen hükümleri temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere mağdurenin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdure ..."un davaya katılmasına ve zorunlu vekil Av. ..."un katılan vekili olarak kabul edilmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında basit cinsel saldırı suçundan kurulan beraat kararının yapılan temyiz incelemesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve olayda mağdurun dosyaya yansıyan maddi bir zararının da bulunmaması ile hükümden önce 08.02.2008"de yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562 ve 25.07.2010"da yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanunun 7. maddeleri ve değişik 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesi karşısında; mahkemece sanığın sabıkasız olması ve erteleme gerekçesi de gözetildiğinde, yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklamasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.