Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/12438 Esas 2014/6552 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/12438
Karar No: 2014/6552
Karar Tarihi: 13.05.2014

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/12438 Esas 2014/6552 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Baykan Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2010/107 Esas, 2011/19 Karar numaralı davasında, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu nedeniyle verilen cezanın, sanığın duruşmalı inceleme talebinin reddiyle duruşmasız yapılmasına karar verildiği belirtilmiştir. Ancak sanığın mağdureyi rızası dışında evinde tuttuğu, daha sonra kendiliğinden serbest bıraktığı ve cebir ve tehdit kullandığı kabul edilmiş olmasına rağmen, TCK'nın 110. maddesi yerine 109/1 ve sonrasında 109/2 maddeleri tatbik edilerek hüküm verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, kanuna aykırı bir durum oluştuğu gerekçesiyle kararın bozulduğu ifade edilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 110, 109/1 ve 109/2 maddeleri, 5237 sayılı TCK.
14. Ceza Dairesi         2012/12438 E.  ,  2014/6552 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 5 - 2011/181449
    MAHKEMESİ : Baykan Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 03.03.2011
    NUMARASI : 2010/107 Esas, 2011/19 Karar
    SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
    Sanığa verilen ceza miktarı itibarıyla sanığın duruşmalı inceleme talebinin CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Oluşa ve kabule göre, sanığın mağdureyi saat 14:00 ile 20:00 arasında evinde rızası dışında tuttuğu, daha sonra şahsına bir zarar vermeksizin kendiliğinden bıraktığının anlaşılması karşısında, hakkında TCK.nın 110. maddesinin uygulanması gerektiği halde, isabetli olmayan gerekçeyle anılan maddenin uygulanmaması suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
    Sanığın eylemini cebir ve tehdit kullanmak suretiyle gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen, önce 5237 sayılı TCK.nın 109/1. daha sonra 109/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara