MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 08.05.2018 tarih ve 2016/160 E. - 2018/119 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 29.11.2019 tarih ve 2018/1715 E. - 2019/1220 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 1973 yılında kurulduğunu, inşaat sektörü ile ilgili ürünler sektöründe haklı bir ün ve geniş bir müşteri çevresi kazandığını, müvekkilinin Türk Patent ve WIPO nezdinde, davalı yanın marka başvurusunda bulunduğu emtia ve hizmetlerle aynı/benzer/bağlantılı sınıflarda da tescilli "KALE BOYA", "KALE COLOR" ibareli markaları dahil KALE esas unsurlu, en eskisi 07.03.1990 tarih ve 117059 sayılı marka olmak üzere muhtelif tarih ve sayılı markaların maliki olduğunu, davalı şirketin, müvekkili adına tescilli tanınmış olan KALE esas unsurlu markaları ile iltibas yaratan, KALE ibaresinin İngilizce karşılığı olan “Castle” esas unsurlu “Castle Boya & Yapı Kimyasalları” ibaresini 30.10.2014 tarih ve 2014/87708 no ile uluslararası 01, 02, 17 ve 35. sınıflara dahil emtia ve hizmetlerde tescil ettirmek üzere diğer davalı Kuruma başvurduğunu, müvekkili şirket tarafından bu başvuruya yapılan itirazın davalı Kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı bulunduğunu, markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik olduğunu, ayrıca müvekkili markalarının tanınmış olduklarını ve 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi uyarınca da başvurunun tescil edilemeyeceğini, başvurunun kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, YİDK’in 2016-M-2020 sayılı kararının iptaline, tescili halinde dava konusu markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, başvuru konusu ibare ile davacının itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin 1985 yılında faaliyetlerine başladığını, 2011/62063 sayılı “castlepaint and building materials” ibareli markayı adına tescil ettirdiğini, müvekkili başvurusu ile davacının itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını, İngilizce dilinin ülkemizde yaygın olarak bilindiği kabul edilse dahi “castle” kelimesinin ülkemizde yaygın bilinen bir kelime olduğunun söylenemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davaya konu 2014/87708 başvuru numaralı “castle boya & yapı kimyasalları” ibareli marka ile davacının “kale” ibareli markaları arasında, çekişmeli tüm mallar bakımından 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve karıştırılma ihtimali bulunduğu, davacının davalı başvurusunun tescilini 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi uyarınca engelleyebileceği, davacının KALE BOYA ve KALE COLOR ibareli markalarının boya ve yapı malzemeleri sektöründe tanınmış olduğu, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi koşullarının gerçekleştiği, davacı şirketin davalı başvurusunun tescilini 556 sayılı KHK’nın 8/3 ve 5 maddeleri uyarınca da engelleyebileceği, davalı marka başvurusunun kötüniyetli olduğu, davacı markalarından yararlanmak, davacı markalarına yanaşmak amacıyla başvuruda bulunulduğu, dava konusu YİDK kararının iptali ve davalı markasının hükümsüzlüğü koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"in 23/02/2016 tarih 2016-M-2020 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescilli 2014/87708 sayılı CASTLE BOYA & YAPI KİMYASALLARI +ŞEKİL ibareli markanın tescilli olduğu 01, 02, 17 sınıflar yönünden hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı şirket vekili ve davalı kurum vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, davalı Şirket ve davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekillerinin istinaf başvurularının HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili ve davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 54,40 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 26.11.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.