Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4975 Esas 2014/10121 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4975
Karar No: 2014/10121
Karar Tarihi: 27.10.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4975 Esas 2014/10121 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, görevli memura hakaret ettiği için mahkeme tarafından suçlu bulunmuştur. Ancak, sanığın daha önce suç işlediği ve birden fazla kamu görevlisine karşı suç işlediği kabul edilmesine rağmen, TCK'nın 58/6-7 ve 43/2. maddelerinin uygulanmaması nedeniyle temyiz edilmemiştir. Ancak, yargılama sürecinde sanığın hak yoksunluğuna ilişkin hüküm, sadece altsoyu üzerindeki haklardan yoksun bırakılmaya karar vermek yerine, özellikle koşullu salıverme tarihinden itibaren tüm haklarından yoksun bırakılması nedeniyle kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle karar bozulmuş ve hak yoksunluğuna ilişkin bölüm \"sanığın 5237 sayılı TCK'nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, TCK'nın 53/3, 53/1-c ve 53/2. maddeleridir.
5. Ceza Dairesi         2013/4975 E.  ,  2014/10121 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 4 - 2011/124251
    MAHKEMESİ : Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 07/12/2010
    NUMARASI : 2009/557 Esas, 2010/558 Karar
    SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Sanığın hakaret içeren sözleri nedeniyle mahallinde yasal işlem yapılması mümkün görülmüştür.
    Adli sicil kaydına göre mükerrir olduğu ve yüklenen suçu birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında TCK"nın 58/6-7 ve 43/2. maddelerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan hak yoksunluğuna ilişkin bölümün “Sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara