Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4266 Esas 2014/10059 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4266
Karar No: 2014/10059
Karar Tarihi: 23.10.2014

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4266 Esas 2014/10059 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Yüksek Mahkeme, dosya incelendikten sonra, yerinde görülmeyen bazı temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, kanunlarda yapılan değişiklikler nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği, cezanın infazı sonrası belirli bir süre boyunca belirli yetkilerin kullanılmasının yasaklanması gerektiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesi için zararın ödenmesi koşulunun bulunması ve suçun niteliğine göre maddi bir zararın bulunmasının gerekliliği gibi nedenlerle, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi, TCK'nın 257/1-2. madde-fıkraları, TCK'nın 7/2. madde-fıkrası, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-e, 53/5. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 231/5-6. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'nın 321. maddesi.
5. Ceza Dairesi         2013/4266 E.  ,  2014/10059 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 4 - 2011/94412
    MAHKEMESİ : Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 22/09/2010
    NUMARASI : 2009/416 Esas, 2010/243 Karar
    SUÇ : Görevi kötüye kullanma

    İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi, bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında, TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
    5237 sayılı TCK"nın 53/1-e maddesindeki yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Diğer bireyselleştirme hükümlerinden önce değerlendirilmesi gereken 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesi için, aynı maddenin 6. fıkrasında zararın ödenmesi koşulu öngörülmüş ise de, suçun niteliğine, işleniş biçimine ve doğurduğu sonuçlara göre maddi bir zararın bulunmasının zorunlu olduğu, söz konusu olayda ise somut ve belirlenebilir maddi bir zarardan söz edilemeyeceği gözetilerek, sabıkası bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, 231/6. maddedeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, ""katılanın zararının tazmin etmeyen sanığın üzerinde cezanın caydırıcı etkisini göstermesi için ve koşulları oluşmadığından"" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara