Tebliğname No : 15 - 2011/288214
MAHKEMESİ : Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/06/2011
NUMARASI : 2009/128 Esas, 2011/493 Karar
SUÇ : Denetim görevini ihmal ederek zimmete sebebiyet verme (sanık Mehmet hakkında), nitelikli zimmet, resmi belgede sahtecilik ve görevi kötüye kullanma (sanık Özgür hakkında)


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 12/02/2013 gün ve 2012/15-1364-2013/51 sayılı Kararında da açıklandığı üzere mahkemenin dolandırıcılık suçundan adli para cezasını tayin şeklinde bir isabetsizlik görülmemiş ve bu nedenle de tebliğnamede adli para cezasının, temel gün olarak suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katı olarak belirlenmesi, artırma ve eksiltmelerin de bu miktar üzerinden yapılması gerektiğinden bahisle bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre mahkumiyet hükümleri yönünden sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık M..’in görevi sebebiyle atılı suçu işlediğinin iddia edilmesi karşısında, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun hükümleri uyarınca atılı suçtan yetkili merciden soruşturma izni alındıktan sonra dava açılması gerektiği gözetilerek, sanık hakkında yargılama şartı olan usulüne göre alınmış soruşturma izni olup olmadığı araştırılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanık Ö...’ün personelin hak etmiş olduğu ücretlerden mutemetlik parası adı altında kesinti yaparak 21.468,38TL"yi kendi hesabına değişik zamanlarda aktarıp mal edinmek şeklindeki dosya içeriğine göre sübut bulan eyleminin zincirleme biçimde zimmet suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç işleme kastının bulunmadığından bahisle görevi kötüye kullanma suçundan beraet kararı verilmesi,
Sanık Ö..’ün dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlediğinin kabul edilmesi karşısında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.