Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2010/6864 Esas 2011/264 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/6864
Karar No: 2011/264
Karar Tarihi: 21.01.2011

Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2010/6864 Esas 2011/264 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık N....T.....'ın çocuğun ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetiyle ilgili İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, Yargıtay tarafından incelenmiştir. Eksik yargılama giderine hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmamaktadır. Ancak, sanığın aşamalardaki beyan ve dilekçelerinde mağdurenin yaşına itiraz ettiği anlaşıldığı için yaş tespitine esas olacak film ve kemik grafileri çektirilmeyip mağdurenin gerçek yaşının bilimsel şekilde saptanmadan yazılı şekilde hüküm kurulmuştur. Ayrıca, Adli Tıp Kurumu Kanunu'nun 7 ve 23. maddeleri gereği usulüne uygun teşekkül edecek İhtisas Kurulu raporuna dayanılarak karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ve eksik incelemeyle karar verilmiştir. Hüküm, bu nedenlerle bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise 5237 S. Türk Ceza Kanunu [Madde 103], 2659 S. Adli Tıp Kurumu Kanunu [Madde 7] ve 2659 S. Adli Tıp Kurumu Kanunu [Madde 23]'dır.
5. Ceza Dairesi 2010/6864 E., 2011/264 K.

5. Ceza Dairesi 2010/6864 E., 2011/264 K.

  • NİTELİKLİ CİNSEL İSTİSMAR
  • 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 103 ]
  • 2659 S. ADLİ TIP KURUMU KANUNU [ Madde 7 ]
  • 2659 S. ADLİ TIP KURUMU KANUNU [ Madde 23 ]
  • "İçtihat Metni"

    Çocuğun ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık N.... T.....’ın yapılan yargılanması sonunda; mahkümiyetine dair, İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.12.2009 gün ve 2008/453 Esas, 2009/582 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:

    Eksik yargılama giderine hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından, TCK.nun 103/2. maddesi ile doğrudan ceza tayin edilmesi gerekirken 103/1 ve 103/2. maddeleri ile uygulama yapılması isabetsiz ise de sonuç cezaya müessir bulunmadığından, hükmün sonuç ceza kısmında sanığın cinsel taciz suçundan cezalandırılmasına karar verildiği yazılmış ise de gerekçe ve karar başlığında suçun doğru ifade edilmesi nedeniyle mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edildiğinden bu hususlar bozma nedeni sayılmamış yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir;

    Ancak,

    Sanığın aşamalardaki beyan ve dilekçelerinde mağdurenin yaşına itiraz ettiğinin anlaşılması karşısında suç niteliğine etkisi nazara alınarak mağdureye ait doğum tutanağı getirtilip mağdurenin resmi bir kurumda doğmadığının anlaşılması halinde yaş tespitine esas olacak film ve kemik grafileri çektirilmek suretiyle sağlık kurulu raporu alınması, gerektiğinde Adli Tıp Kurumundan görüş sorularak mağdurenin gerçek yaşının bilimsel şekilde saptanmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması, Adli Tıp Kurumu Kanunu"nun 7 ve 23. maddeleri gereği usulüne uygun teşekkül edecek İhtisas Kurulu raporuna dayanılarak karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlığı"nın 11/08/2009 tarih 660 sayılı yeterli açıklamayı da içermeyen raporu ile yetinilip 5237 sayılı Yasanın 103/6. maddesinin uygulanması suretiyle eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi, Katılan mağdure vekilinin baroca atandığı gözetilmeksizin katılanlar lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi, Hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderinin miktar ve dökümünün gösterilmemesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.01.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara