Sanık A..."ın süresinden sonra vaki duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:

YCGK"nun 14/06/2011 tarihli, 2011/5.MD-14 Esas ve 2011/121 Karar sayılı ilamında ayrıntısıyla açıklandığı üzere; “Bankalardan promosyon adı altında alınan nakdi veya ayni yardımın dağıtımına ilişkin olarak Başbakanlığın 2007/21 sayılı Genelgesi yayınlanıncaya kadar mevzuatımızda herhangi bir düzenleme bulunmadığından, uygulamada promosyonlar, ya kamu hizmetlerinin etkin ve verimli yürütülmesi amacıyla sarf edilmiş veya çalışanlara paylaştırılmış, dolayısıyla kamu yararı amacıyla sarfetme ya da personele dağıtma konusu o kurumun takdirine bırakılmıştır. Ancak bu takdir yetkisi sınırsız değildir. Promosyonların hukuka aykırı kullanımı veya sarfı sorumluluğu gerektirmektedir. 12/05/2007 gün ve 26520 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2007/12069 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile, 16/10/2006 tarih ve 2006/11188 sayılı Kararname eki "Mevduat ve Kredi Faiz Oranları ve Katılma Hesapları Kar ve Zarar Katılma Oranları ile Özel Cari Hesaplar Dâhil Bu İşlemlerde Sağlanacak Diğer Menfaatler Hakkında Karar"ın 4. maddesinin 1. fıkrasında değişiklik yapılmış olup, bu tarihten önce alınan promosyonların mevzuatta dayanağı olmadığından görevi nedeniyle zilyetliğin kendisine devredildiğinden söz etmek olası değildir.” Somut olayda sanığın, K... ilçe tarım müdürü olduğu ve bu sıfatı ile müdürlük çalışanlarının maaş ve diğer ödeneklerinin yatırılması karşılığında A... T.A.Ş. K... şubesiyle promosyon sözleşmesi yaptığında bir duraksama bulunmamaktadır. K... ilçe tarım müdürü olan sanığın, bu sıfatıyla, kurum çalışanlarının maaş ve diğer ödemelerinin yatırılması karşılığında ilçe tarım müdürlüğünün ihtiyaçlarının karşılanması veya personeline dağıtılmak üzere kendisine verilen ek mali olanağı (268,00 TL"yi) mal edinmesi nedeniyle, sanığın takdir yetkisini gayesi dışında kullanıp, kurumuna karşı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin kabulü gerektiği, ancak 765 sayılı TCK"nın 510. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu için kanunda öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, suç tarihi olan 19/03/2001"den inceleme gününe kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükmün CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 18/04/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.