Esas No: 2018/8016
Karar No: 2022/722
Karar Tarihi: 20.01.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/8016 Esas 2022/722 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2018/8016 E. , 2022/722 K.Özet:
Sanık, köy muhtarı olarak görev yaparken, resmi belgede sahtecilik yaparak 100 TL'yi zimmetine geçirdiği gerekçesiyle basit zimmet ve kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçlarından mahkum edildi. Hazine vekilinin temyiz talebi kabul edildi ve kararın eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle verildiği tespit edilerek karar bozuldu. Sanığın zimmet suçu, nitelikli zimmet olarak değerlendirilmemesi ve kamu görevlisinin sahte belge düzenlemesi iddiası sebebiyle yapılan yargılama yanlış olduğu belirtildi. Ayrıca, kanuna aykırı davranılarak sanık müdafinin, Hazine vekilinin ve köy muhtarlığı temsilcinin talepleri göz ardı edildi. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 247/1, 249, 43, 53/1-a, 53/5, 62, ve 61/5. maddeleri ile Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun'un yetkili merciden soruşturma izni alma şartını düzenleyen maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : Hazine, ...Köyü Muhtarlığı
SUÇ : Zincirleme basit zimmet, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği isnadının özel belgede zincirleme sahtecilik suçunu oluşturduğu kabulüyle her iki suçtan mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan Hazine vekilinin temyiz talebinin vekalet ücretine münhasır olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
TCK'nin 247/1, 249, 43 ve 62. maddelerinin bu sıra dahilinde uygulanması gerektiği nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle aynı Kanun'un 61/5. maddesine aykırı davranılması ceza miktarına göre sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi sayılmamıştır.
Suç tarihinde ... ili Merkez ilçe ...köyü muhtarı olarak görev yapan sanığın, 30/03/2014 tarihinde seçilen yeni muhtara devretmesi gereken 3.904,00 TL ile 2995 cilt numaralı makbuz koçanında yer alan 299435, 299436 ve 299437 seri numaralı makbuzların dip koçanlarına tahsilat miktarlarını düşük olarak yazmak suretiyle aradaki fark olan 100,00 TL köy parasını mal edindiği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın, muhasebecinin hesabı tutturamaması nedeniyle köyde bulunmayan kişilere dahi makbuz keserek 7.000,00 TL alacak ortaya çıkardığı ancak gerçekte böyle bir alacaklarının bulunmadığı, 2995 cilt numaralı makbuz koçanında 299478 seri numarasına kadar olan makbuzları kendisinin imzaladığı, bu seri numarasından sonra gelenlerin ise muhasebeci tarafından imzalandığı savunmasında bulunarak bir kısım harcama belgeleri sunduğu, aşamalarda dip koçanlara düşük miktarlar yazıldığı iddiası yönünden detaylı savunmasının alınmadığı, dip koçanlarına miktarlarının düşük yazıldığı iddia olunan makbuzların üst nüshalarının sanık ile aynı dönemde aza olarak görev yapan ... tarafından soruşturma evresinde kolluğa teslim edildiği, taraflarca sunulan ve temin edilen belgelerin adli emanete alındığı fakat denetime imkan verecek şekilde dosya arasına getirtilmediği anlaşılmakla; sanığın dip koçanlarına miktarlarını düşük olarak yazdığı iddia olunan 299435, 299436 ve 299437 seri numaralı makbuzlara ilişkin detaylı savunmasının alınması, bu makbuzlar ile 2995 cilt numaralı makbuz koçanında yer alan 299478 seri numarasından sonraki makbuzlarda ödeme yapan olarak gösterilen kişilerin tanık olarak beyanlarının tespiti, 299478 seri numarasından sonraki makbuzlarda yer alan yazı ve imzaların muhasebeci ...'e ait olup olmadığı hususunda bilirkişi raporu alınması, bu makbuzların ve sanık tarafından sunulan harcama belgelerinin gerçekliğinin araştırılması, gerçekliğinin anlaşılması halinde söz konusu harcama belgelerinin gider olarak kaydedilip edilmediğinin tespiti sonrasında 13/07/2015 tarihli bilirkişi raporunu düzenleyen heyetten kayıt dışı bırakılanlar dahil suç dönemine ilişkin köye ait tüm gelir ve giderler karşılaştırılarak sanığın uhdesinde kalan köy parası bulunup bulunmadığı hususunda ek rapor alınmak suretiyle hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile zimmet suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kamu görevlisi olan sanığın görevi sırasında sahte belgeler düzenlediğinin iddia edilmesi karşısında, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun hükümleri uyarınca yetkili merciden soruşturma izni alındıktan sonra kamu davası açılması gerektiği ve bu hususun yargılama şartı olduğu gözetilmeden genel hükümlere göre açılan davaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın tahsilat makbuzlarının dip koçanlarına miktarları düşük olarak yazmak suretiyle aradaki farkı mal edinmesi şeklindeki eylemlerinin tahsilat yapılan kişilerden temin edilen makbuzların dip koçanları ile karşılaştırılması suretiyle ortaya çıkarılabileceği, bu suretle gerçekleştirdiği kabul edilen eylemlerinin de sübutu halinde nitelikli zimmet vasfında olduğu gözetilmeden basit zimmet suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nin 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen zimmet suçunu TCK'nin 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanun'un 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
Sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulmasına rağmen kamu davasında kendisini vekille temsil ettiren katılan Hazine lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin, katılan ...Köyü Muhtarlığı adına ...'in ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sahtecilik suçu yönünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 20/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.