Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/12903 Esas 2022/632 Karar Sayılı İlamı

Nüfuz ticareti suçundan sanık ...'ün (müşteki ...’a yönelik eylemi nedeniyle), 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 255/1, 255/3 ve 52. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 40,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/09/2017 tarihli ve 2015/114 Esas, 2017/303 sayılı Kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/03/2018 tarihli ve 2018/274 Değişik iş sayılı Kararının;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre;
1-Sanığın 2009 yılında gerçekleştirdiği müşteki ...’a yönelik eyleminden dolayı Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 12/07/2013 tarihli ve 2012/59098 soruşturma, 2013/26550 Esas, 2013/10574 sayılı iddianame üzerine yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında nüfuz ticareti suçundan Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesince mahkumiyet kararı verildiği, ancak sanığın yargılamaya konu eylemi hakkında daha önceden Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 21/10/2009 tarihli ve 2009/136257 soruşturma, 2009/48285 esas, 2009/30057 sayılı iddianame ile açılan dava üzerine yapılan yargılama neticesinde Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2011 tarihli ve 2009/1391 Esas, 2011/650 sayılı Kararı ile dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 24/11/2014 tarihli ve 2013/3608 Esas, 2014/19466 Karar sayılı ilamıyla onandığı anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde yer alan, “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” şeklindeki düzenleme gereğince mükerrer açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
2-Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı katılan kurum vekili tarafından yapılan itiraz üzerine, merci tarafından sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının var olup olmadığına ilişkin olarak ceza miktarı ve adli sicil kaydına ilişkin sınırlı bir inceleme yapılmış ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarihli ve 2012/10-534 Esas, 2013/15 sayılı Kararında belirtildiği üzere, itiraz merci inceleme sırasında sadece Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesindeki koşulların gerçekleşip gerçekleşmediği hususuyla sınırlı bir inceleme yapmayarak, incelenen kararın hem maddi hem de hukuki yönünü ele alarak hukuka uygunluğunu denetleyeceği, bunun suçun sübutu, vasıf değişikliği gibi konuları da içerdiği nazara alındığında, iddia ve savunma değerlendirilerek gerekçeleriyle itiraz konusunda denetime elverişli bir karara varılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 14/06/2021 gün ve 94660652-105-06-9430-2019-Kyb sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay C.Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte gönderilmekle gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan (2) numaralı ihbarname münderecatı yerinde görüldüğünden bu talebin kabulü ile Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 07/03/2018 tarihli ve 2018/274 Değişik iş sayılı Kararın CMK'nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, (2) numaralı bozma gerekçesine nazaran (1) numaralı kanun yararına bozma istemi ile ilgili olarak bir karar verilmesine yer olmadığına, bozma sebebine nazaran müteakip işlemlerin mercince yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİNE 20/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.