Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/7543 Esas 2022/930 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Gökköy köyü eski muhtarı olan sanık hakkında zimmet suçundan açılan kamu davasında şahsi olarak katılan sıfatını alabilecek surette doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan yeni muhtar ...'un davaya katılma hakkının bulunmadığı, usulsüz olarak verilen katılma kararının da hükmü temyiz hakkı vermeyeceği anlaşıldığından, temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
incelemenin sanığın hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Gökköy köyü muhtarı olan sanığın, evinin önüne yaptırdığı araba garajının giderlerinde kullanılmak üzere ... isimli işletmeden aldığı 20/01/2014 tarihli ve 830 TL bedelli faturayı köy defterine gider olarak kaydetmek suretiyle bu parayı zimmetine geçirdiği iddia ve kabul edilen somut olayda; hükme de esas alınan 20/07/2015 tarihli bilirkişi raporunda olayın bu şekilde anlatılmasıyla birlikte sanığın 31/03/2014 tarihinde köy tüzel kişiliğine 1.128 TL bağışta bulunmasından sonra uhdesinde zimmet olarak nitelendirilecek bir paranın olmadığı belirtildiği gibi sanığın aşamalardaki savunmalarında köy tüzel kişiliği hesabına daha önce taşınmaz alımı için eşi tarafından yatırılan paranın işlemin iptalinden sonra tamamının teslim alınmamasından dolayı alacaklı olduğu saikiyle iddiaya konu parayı kullandığını beyan etmesine nazaran, sanığın savunmasının aksine suç kastıyla hareket ettiğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğunun denetime imkan verecek şekilde karar yerinde tartışılması suretiyle hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Şikayet tarihi itibarıyla uhdesinde para bulunmayan sanığın, herhangi bir uyarı, ihbar, şikayet, denetim veya soruşturma olmaksızın kendiliğinden yatırdığı paradan elde ettiği nemanın kullanma zimmeti suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme sonucu sanık hakkında yazılı şekilde basit temellük zimmeti suçundan hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
Mahkemece zimmet miktarı olarak kabul edilen 830 TL'nin suç tarihi olan 2014 yılı itibarıyla ekonomik koşullar ve paranın alım gücü nazara alındığında değerinin azlığı karşısında TCK'nin 249/1. maddesi uygulanarak cezada indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanun'un 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesine, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesi ile eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez” şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği, buna karşılık dava konusu somut olayda suç, bahse konu yasal değişiklikten önce işlendiğinden, yasal engel oluşturmayacağı gözetilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK'nin 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle hakim tarafından değerlendirilmesinde yasal zorunluluk bulunduğu, bu itibarla sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK'nin 231/6. maddesinde yer alan objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin "...daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı nedeniyle..." şeklindeki yasal olmayan yetersiz gerekçe ile 5271 sayılı CMK'nin 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Katılan sıfatını alabilecek surette sanığa atılı suçtan doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan Balıkesir Büyükşehir Belediyesinin usulsüz olarak davaya katılmasına ve lehine vekalet ücreti ödenmesine hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 02/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.