Esas No: 2014/13737
Karar No: 2014/18373
Karar Tarihi: 16.12.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/13737 Esas 2014/18373 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 12. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2014
NUMARASI : 2012/10-2014/166
Dava dilekçesinde, K.. Sitesinin birden fazla parselden oluştuğunun ve yönetimin Kat Mülkiyeti Yasası anlamında yönetim olmadığının tespiti ile 02.01.2012 tarihli 407 sayılı karar ile 2012 yılı işletme projesinin iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davacılar vekili tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz eden davacı vekili Av.S.. B.. ve aleyhine temyiz olunan davalı vekili Av.N.. Y.. geldiler. Gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dava dilekçesinde, K.. Sitesinin birden fazla parselden oluştuğu gözetilerek yönetimin kat mülkiyeti anlamında bir yönetim olmadığının tespiti, dava konusu 1 ada 71 parselin tapuda kayıtlı yönetim planının 24.1.e maddesi hükmü gereğince "bir birim" esasına dayalı olarak ortak gider katılım payının hesaplanması yöntemine aykırı olan davalı site yönetiminin 02.01.2012 tarihli kararı ve eki 2012 yılı işletme projesinin davacı şirketler bakımından bir bağlayıcılığının bulunmadığının tespiti ile karar ve işletme projesinin iptaline karar verilmesi istenilmiş, davalı site yönetimi ise cevap dilekçesinde; K.. Sitesi 2012 yılı işletme projesinin 29.12.2011 tarihli Temsilciler Kurulu Toplantısında oyçokluğuyla kabul edildiğini ve site yönetim kurulu tarafından uygulamaya konularak 02.01.2012 tarihli yazıyla davacı maliklere tebliğ edildiğini, davacı şirketler malik olduklarına göre uhdelerine düşen gider payını Kat Mülkiyeti Yasası"nın 20. maddesi ve Site Yönetim planının 23.3 maddesi uyarınca ödemek zorunda oldukları belirtilerek davanın reddi istenilmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile K.. Sitesinin birden fazla parselden oluşması nedeniyle yönetiminin Kat Mülkiyeti Kanunu anlamında bir yönetim olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunun 10.06.2009 gün 2009/3-192 Esas ve 2009/259 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere dava konusu site birden fazla parsel üzerinde kurulu olmakla Kat Mülkiyeti Yasası uygulanamaz ise de, müşterek mülklerde Türk Medeni Kanunu"nun 690. vd. maddelerine göre paydaşların çoğunlukla alacağı kararla veya sözleşme ile olağan yönetim işlerinde yetkiyle ilgili farklı düzenlemeler getirilebilir. Yine Türk Medeni Kanunu"nun 694. maddesine göre “paylı mülkiyetten doğan veya paylı malı ilgilendiren yönetim giderleri, vergiler ve diğer yükümlülükler, aksine bir hüküm bulunmadıkça paydaşlar tarafından payları oranında karşılanır.” Mahkemece kararın gerekçesinde de belirttiği üzere dava konusu site yönetiminin 02.01.2012 tarihli kararı ile 2012 yılı işletme projesinin Türk Medeni Kanunu"nun 690. vd. maddelerine dayalı olarak taraflar arasında tapuya kayıtlı olan yönetim planının ve buna bağlı hazırlanan işletme projesinin, paydaşlar arasındaki Medeni Kanunun 690. maddesi gereğince kabul edilmiş sözleşmenin uygulanması ile ilgili olduğu kabul edilmiş olduğu halde işletme projesindeki paylaştırmanın neye göre yapıldığı yönetim planındaki ortak giderlere kat maliklerinin katılımını düzenleyen hükümlerine göre bir paylaştırmanın yapılıp yapılmadığı konularında bir inceleme yapmayan yetersiz bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davacı yararına takdir edilen 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.