Esas No: 2014/17676
Karar No: 2014/18103
Karar Tarihi: 11.12.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/17676 Esas 2014/18103 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı İl Özel İdaresi tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Davacılar ... Gü.. ve ... yönünden temyize konu edilen miktar karar tarihi itibarıyla 1.820,00 TL"sini geçmemektedir.
6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 427. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca miktar veya değeri 1.820,00 TL.yi geçmeyen kararlar kesin olduğundan miktar yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE,
2-Davalı İl Özel İdaresinin temyizi yönünden;
a) 6360 sayılı Yasa hükümleri uyarınca davalı İl Özel İdaresinin tüzel kişiliği sona erdiğinden bu Yasa gereğince İl Özel İdaresinin yerine geçen idare tespit edilip davaya dahil edilmesi gerektiğinin düşünülmemiş olması,
b) 2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazların ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyadaki kayıtlara göre 2011 yılında dava konusu 422/1 parsel sayılı taşınmazın emlak vergisine esas değeri 41.54 TL, emsal alınan 1302 ada 1 parselin değeri ise 51.93 TL"dir. Emsal taşınmazın dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu anlaşıldığına göre dava konusu taşınmazın emsal taşınmazla en fazla eşdeğer kabul edilerek değerlendirme yapılabileceği düşünülmeden dava konusu taşınmaz daha değerli kabul edilerek vergi değerlerine ters düşecek şekilde yeterli, inandırıcı ve somut gerekçelere dayandırılmayan rapor doğrultusunda hüküm kurulması,
c) Dava konusu taşınmazın tapu kaydında ... Kurumu lehine tesis edilen irtifak hakkının devam edip etmediği araştırılarak devam ettiğinin tespiti halinde bu irtifak nedeniyle taşınmazın tamamında meydana gelecek kaçınılmaz değer kaybı ile ilgili olarak bilirkişi heyetinden ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
d) Davacı vekili davacılardan ... yönünden, dava dilekçesinde fazlaya ilişkin hakkını saklı tutmadan 20.000 TL kamulaştırmasız el atma tazminatı isteminde bulunduğuna göre ıslah yoluyla tazminat miktarını arttıramayacağı dikkate alınmadan ıslah miktarı olan 32.872.00 TL"ye hükmedilmiş olması,
e) 11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkraları ile "Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir." ve "...bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır." şeklinde düzenleme getirildiğinden maktu harç ve vekalet ücreti yerine nispi harç ve vekalet ücretine hükmedilmiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.