Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/7830 Esas 2022/1623 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Hazine
SUÇ : Zincirleme basit zimmet (sanıklar Sedat, Hava ve Oktay hak.), denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma (diğer sanıklar hak.)
HÜKÜM : Sanıklar Sedat, Hava ve Oktay'ın eylemlerinin kişilerin malları üzerinde usulsüz tasarruf suçunu oluşturduğu kabulüyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması, sanıklar Mehmet Zeki ve Veysi haklarında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler ve kararlar temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar ..., HavaYalçınakyol ve ... haklarında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların CMK'nin 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığı, aynı Kanun'un 264. maddesi de gözetilerek katılan PTT Genel Müdürlüğü vekilinin bu yöndeki temyiz isteminin itiraz mahiyetinde olduğu ve Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/01/2016 tarihli ve 2016/77 Değişik iş sayılı Kararı ile değerlendirilip gerekli kararın verildiği görüldüğünden ve keza O yer Cumhuriyet savcısının itirazı yönünden mercince mahallinde bir karar verilebileceği anlaşılmakla, dosyanın bu yönlerden incelenmeksizin mahalline İADESİNE, yargılama aşamasında davadan haberdar edilen Hazinenin ise vekili veya temsilcisi marifetiyle duruşmalara katılmadığı ve katılma talebinde bulunmadığı, bu nedenle de hükümleri temyiz hakkının olmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, başvurularının kapsamına göre incelemenin; sanıklar ... ve ... haklarında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan PTT Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklara isnat edilen suçun 5237 sayılı TCK'nin 251/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 06/09/2012 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun'un 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 10/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.